با تو... 

 به وسعت تمام نداشته هایم حرف دارم 

 مجالی نیست تا بنشینی به پای این همه حرف 

دلم تنگ است ،فقط برای حرف زدن با تو

دیگر نمیدانم چه کنم یا چه بگویم 

 خسته ام... 

 کمی هم بیشتر..فراتر از تصورت... 

 سخت است برایم توصیفش تا به حال نمیدانم... 

 دیده ای درماندگی و بیقراری های من را یا نه؟! 

 بغض فرو خورده در گلویم.... 

 بهانه گیری های دل بیقرارم... 

 ..ویا غم نهفته در نگاهم 

 که به خدا قسم هیچ یک از این ها دیدن ندارد 

سلامتیه پسرا نه واسه ریشو قدشون،واسه معرفتشون!

سلامتیه دخترا نه واسه چشمای ناز و پوستای صافشون،واسه قلبای پاکشون...

سلامتیه  خودم نه واسه این حرفام...

 واسه اینکه مرهم ندارم واسه دردام.. 

همیشه در حالی که...

یه عالمه حرف بیخ گلوت چسبیده!

یه عالمه اشک توی چشماته!

یه عالمه حسرت توی دلت تلنبار شده...

باید بگی : خب دیگه... واسه همیشه خدافظ ...!