مردم شهر سياه،        

خنده هاشان همه از روي ريا ست.

و به غير از دو سه دوست


كه هر از گاهي چند

لب جويي بنشينيم و ز هم ياد كنيم،

دلشان سنگ سيا ست.

ما در اين شهر دويديم و دويديم؛ چه سود؟

هر كجا پرسه زديم ،

خبر از عشق نبود.

و تو اي مرغ مهاجر كه از اين شهر گذر خواهي كرد،

نكند از هوس دانه گندم به زمين بنشيني !

گندم شهر سياه،



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: