شعرهایم را میخوانی…

و میگویی روان پریش شده ام !

پیچیده است … قبول …

اما من فقط چشمهای تو را مینویسم …

تو ساده تر نگاه کن …

دسـت بـه “صورتـم” نـزن !

می تـرسم بیـفتـد

نقـاب خنـدانـی کـه بـر چهـره دارم !

و بعــد

سیـل ِ اشـک هـایـم “تـــــــــــو” را بـا خـود ببــرد

و بـاز

من بمانم و تنهــــــایی …!!!

مســــت عشقـــــــم... 

مســــــت شوقــــــــــــم...

 مســــــــت دوســــــــــــــــت...

 مست معشوقی که دنیا مست اوست... 

خـــــدایا !!

من همـــــونیم ڪہ شبا

با تنهاییـــــم سرگرم میشــــــــــم

تا خوابــــــــــم ببره شناخـــــتے یا اصـــــل بدم ؟؟