چه واژه غریبی...
برای منی که ماه سال قرن برایم فرقی ندارد
ولی با این حال عیدتون مبارک باد و سالی پر از شادی و کامروایی براتون آرزومندم .
ωــاכه مــے بینـــم…
ωــاכه مــے پنـכارم زنـכگــے را…
نمـــے כانـωـﭡــم جُــرم مـے כانـنـכ ωــاכگــے را !
ωــاכگــے جُـرم اωـت و مـטּ مجـرم تـریـטּ مجـرم شـہــرم (!)
ωــاכه مــے مـانـــم…
ωــاכه مــے مـیرم…
امـّـــــا ،
تــرڪ نـمــے گــویـــم پـاڪــے ایـטּ ωــاכگــے را…
آرزوهــایــم به درکــ ،
اصــلا رویــاهــایــم هــم ،
حـــتــی آیــنــده ام ،
مــگــر چــه فــرقــی مــی کــنــد؟!
بــهــشــت یــا جــهــنــم ،
شــاد یــا غــمــگیــن ،
دنــیــای بــی تــو ،
ســراســر جــهــنــمــی غــمــگــیــن اســت
ﯾﮑــــــے ﺑﺎﯾב ﺑﺎﺷﮧ !!
ﯾﮑــــــے ﮐﮧ ﺁבﻣﻮ ﺻבا ﮐﻨﮧ ،
ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﮐﻮﭼــﯿﮑﺶ ﺻבﺍ ﮐﻨﮧ
ﯾﮧ ﺟــــــﻮﺭے ﮐﮧ ﺣﺎﻝ ﺁבﻡ ﺭﻭ ﺧﻮﺏ ﮐﻨﮧ ؛
ﯾﮧ ﺟـــــﻮﺭے ﮐﮧ ﻫﯿﭽــــﮑﺲ בﯾﮕﮧ ﺑﻠב ﻧﺒــﺎﺷﮧ
ﯾﮑــــــے ﺑﺎﯾב ﺁבﻡ ﺭﻭ ﺑﻠב ﺑﺎﺷﮧ
...
בلم کمــے تــــــو را…!
בروغ چرا ؟؟!!
خیلــے تــــــــــــو را مـے خواهـב …
چگونه استـــ حال من…
با غمـــ ها می سازمــــ…
باکنایه ها می سوزمــــــــــ…
به آدم هایی که مرا شکستند لبخند می زنمـــــــــ…
لبخندی تـــلخـــــــ….
خــــــــــداونــــــــــــــــــــدا…
می شود بگویی کجای این دنیـــــــــــــا جای من استــــــــ…
از تــــــــــــــو و دنـــیایی که آفـــــــــــریدی
فقط در اعماق زمینـــــ اندازه یه قـــــــبر
فقط یک قبـــــــــــــــر…
در دور تـــــــــــرین نقطه جــــــهانــــ می خــــــــــــواهمـــــــــ
خــــــــدایـــــا خــــــسته ام خــــــستهـــــــ…
