تو راحـ ـ ـــت بخوابـــــ ـ ـ …
من مشق گریهــ هایم هنـــوز مانـده…
چه غروبی بود چه شبی خواهد شد…
***
من و تو
دست ها در هم گره چشم ها در هم تنیده
کنار امواج وحشی
کنار آن شراره های داغ
بعد از آن آب تنی طلایی
***
و حال عطر شب بوها
“سمفونی جیرجیرکها”
نوای گیتار بیگانه ات با همراهی صدای من
طعم بستنی بهارنارنج ِ تابستانی
جای ستارگان خالی
کمی هم نور مهتاب
شاید وقتش فرا رسیده
شکستن همه ی ِ استقامت ها
تو راحـ ـ ـــت بخوابـــــ ـ ـ …
من مشق گریهــ هایم هنـــوز مانـده…
چه زخم هایی بردلم خورد؛
تا یــــاد گرفـــتم…
که هیــچ نـــــوازشی،
بـــــــــی درد نیست . . .
علت بی خوابی ام..
را..
چگونه..
بگویم..
وقتی.. یاد.. تو.. از.. سقف.. اتاقم.. چکه.. میکند…