سایت عاشقانه
دلنوشته های آرش آریایی
شیشه ی دِل
شیشه ی دِل را شِـــــــــکَستَن اِحتیاجَش سَنــــــــگ نیــست
ایــــن دِل بــا نِگــــاهــی سَـــــرد پـَــرپــَــر میشَـــوَد...
بــا خــــودَم عَهــد بَستــَـم بــــــارِ دیگـَــر کــه تــــو را دیــدَم
بـِـگویـَـم اَز تــــــو دِلــــگیرَم
وَلــــــــی بـــــــاز تــــو را دیــدَم و گُفـــتَم:
"بـــــــــــی تــــــو میمیـــــــرَم"
شاید
خدایا عاشقتم
چه جالب..
چه جالب
ناز را میکشیم
آه را میکشیم
انتظار را می کشیم
فریاد را می کشیم
درد را می کشیم
ولی بعد از اینهمه سال آنقدر نقاش خوبی نشده ایم
که بتوانیم
دست بکشیم!!!
دیــــگَر دِلواپَسَـــــــــــــــــــم نباش نامهــــــربانَم!
آنقدرضعیـــــــفَم کرده ای
سرما هَم مرا میخورَد!!!!!!
نه ــه ـــه..
نه نغمه نی خواهم و نه طرف چمن
نه یار جوان نه باده صاف كهن
خواهم كه به خلوتكده ای از همه دور
"من باشم و من باشم و من باشم و من "
